Η Ικαρία ανήκει στους ελληνικούς τόπους που παρουσιάζουν μεγάλη αξία ως βιότοπος και ως φυσικό τοπίο, με ποικιλία χλωρίδας και πανίδας και σημαντικό πλούτο από σπήλαια, πηγές, λίμνες, ποτάμια κλπ., λόγω γεωμορφολογικών και κλιματικών συνθηκών. Μεγάλος αριθμός περιοχών στο νησί απειλούνται με υποβάθμιση, εξ’αιτίας έντονων ανθρωπογενών πιέσεων, γι’αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη η προστασία τους, τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους επισκέπτες του νησιού.
Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί οικότοποι στην Ικαρία που αξίζει να επισκεφτεί ή να μελετήσει κάποιος, με σεβασμό στη φύση και στο περιβάλλον που φιλοξενεί σημαντικά ενδιαιτήματα και αποτελούν κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Οι περισσότερες περιοχές που παρουσιάζονται εντάσσονται σε κάποιο καθεστώς προστασίας, κάποιες όμως όχι ακόμα, αλλά αξίζει να αναφερθούν ως σημαντικά μνημεία της φύσης για την Ικαρία. Οι προστατευόμενες περιοχές της Ικαρίας έχουν αναγνωριστεί από την εθνική νομοθεσία και μέσω διεθνών συμβάσεων και περιλαμβάνονται στο Δίκτυο Natura 2000 (είτε ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας, είτε ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας), στη λίστα με τα Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά και ως Βιότοποι CORINE.
Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί οικότοποι στην Ικαρία που αξίζει να επισκεφτεί ή να μελετήσει κάποιος, με σεβασμό στη φύση και στο περιβάλλον που φιλοξενεί σημαντικά ενδιαιτήματα και αποτελούν κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Οι περισσότερες περιοχές που παρουσιάζονται εντάσσονται σε κάποιο καθεστώς προστασίας, κάποιες όμως όχι ακόμα, αλλά αξίζει να αναφερθούν ως σημαντικά μνημεία της φύσης για την Ικαρία. Οι προστατευόμενες περιοχές της Ικαρίας έχουν αναγνωριστεί από την εθνική νομοθεσία και μέσω διεθνών συμβάσεων και περιλαμβάνονται στο Δίκτυο Natura 2000 (είτε ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας, είτε ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας), στη λίστα με τα Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά και ως Βιότοποι CORINE.
Το Δάσος Ράντη (ή 'Γαία') βρίσκεται στην κεντρική Ικαρία, στη δυτική πλευρά της οροσειράς του Αθέρα. Περιλαμβάνει μια έκταση περίπου 16km², σε μεγάλο υψόμετρο έως 900m και απόκρημνη γεωμορφολογία και αποτελεί το 23% της συνολικής δασικής έκτασης της Ικαρίας. Πρόκειται για ένα ώριμο δάσος, του οποίου η ηλικία υπολογίζεται πάνω από 200 χρόνια και πολλά από τα γηραιότερα δέντρα έχουν ηλικία μεγαλύτερη από 300 έτη. Είναι από τα λίγα εναπομείναντα δάση στην Ανατολική Μεσόγειο αυτού του μεγέθους και ηλικίας.
Στο δάσος Ράντη παρατηρείται ένα σπάνιο προστατευόμενο είδος βελανιδιάς, η Αριά(Quercus ilex ), η οποία χρονολογείται από το Μειόκαινο (ηλικίας 5 εκατομμυρίων ετών) και αποτελεί προστατευόμενο είδος. Το δάσος αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη περιοχή στην Ελλάδα, όπου δεν γίνεται εκμετάλλευση αυτού του είδους. Η Αριά είναι αειθαλές δέντρο ύψους 12-15μ. ή ψηλός θάμνος και αναπτύσσεται με αργούς ρυθμούς. Η παρουσία της Αριάς στα νησιά του Αιγαίου, είναι σπάνια και κυρίως απαντάται υπό μορφή θάμνου. Σημαντικοί κίνδυνοι για το δάσος παραμένουν η παράνομη υλοτομία, οι πυρκαγιές και η υπερβόσκηση. Στο Δάσος συναντάται το δέντρο Αριά κατά μεγάλο μέρος, αλλά και Κουμαριά, Γλυστροκουµαριά και Φιλλύρεα, καθώς και θάμνους με Πουρνάρι, Αστοιβή, Αφάνα, Ρείκια και Λαδανιά. Η πανίδα του δάσους περιλαμβάνει διάφορα είδη μικρών θηλαστικών, όπως το προστατεύομενο, Πετροκούναβο, η Ατσίδα (Martes foina), ο Σκαντζόχοιρος (Erinaceus concolor) και διάφορα είδη τρωκτικών.
Η εκβολή του χειμάρρου Μύρσωνα (υγρότοπος Μεσακτής), βρίσκεται περίπου 0,5 χιλιόμετρα δυτικά του οικισμού Γιαλισκάρι. Αποτελεί ένα φυσικό παράκτιο υγρότοπο, έκτασης 25,5 στρεμμάτων. Πρόκειται για ένα χείμαρρο με σχετικά μόνιμη ροή όλο το χρόνο και υφάλμυρο νερό και τροφοδοτεί κυρίως τις μικρές καλλιέργειες που βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος της κοίτης του. Η παροχή του υγρότοπου σε γλυκό νερό επηρεάζεται από το φράγμα της τεχνητής λίμνης Βάθες, που βρίσκεται περίπου 3 χλμ ανάντη της εκβολής.
Στον υγρότοπο απαντώνται οι παρακάτω τύποι οικότοπων: Καλαμώνες, Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi) και Θίνες με βλάστηση σκληρόφυλλων θάμνων (Cisto-Lavenduletalia). Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Παρουσιάζει πλούσια υπερυδατική βλάστηση από αγριοκάλαμα και βούρλα, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Η εκβολή του χειμάρρου Χάλαρη, στην περιοχή Να, βρίσκεται περίπου 2,5 χιλιόμετρα δυτικά-νοτιοδυτικά του οικισμού Αρμενιστής. Αποτελεί ένα φυσικό παράκτιο υγρότοπο, έκτασης 19,9 στρεμμάτων. Ο χείμαρρος έχει μόνιμη ροή σχεδόν όλο το χρόνο με υφάλμυρο νερό, διασχίζει το νησί με κατεύθυνση από νότια προς βόρεια και τροφοδοτεί κυρίως τις μικρές καλλιέργειες που βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος της κοίτης του. Ο υγρότοπος τροφοδοτείται με γλυκό νερό από το φράγμα της τεχνητής λίμνης Πέζι, που βρίσκεται 4 χλμ στα ανάντη της εκβολής.
Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια σπάνια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Ορισμένα από αυτά είναι ο Γάλανθος της Ικαρίας (φυτό που συναντάται μόνο στην Ικαρία), ενώ παρουσιάζει πλούσια βλάστηση από καλαμώνες και πλατάνια διαφόρων ειδών που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια, όπως η τούρκικη σαύρα (σπάνιο προστατευόμενο είδος), το ευρωπαϊκό χέλι (είδος που μεταναστεύει από την Αμερική διασχίζοντας επί 3 χρόνια τον Ατλαντικό ωκεανό για να καταλήξει στους ποταμούς της Ικαρίας), η Βίδρα (προστατευόμενο είδος), ένα σπάνιο είδος κάβουρα του γλυκού νερού, καθώς και ένα βενθικό είδος ψαριού του γένους Salaria (καταγεγραμμένο το 2008 κατά τη διεξαγωγή έρευνας από το ΕΛΚΕΘΕ και το Αρχιπέλαγος ) ιδιαίτερα σημαντικό για τη ζωογεωγραφική εξέλιξη της ιχθυοπανίδας εσωτερικών υδάτων της Ικαρίας. Το φαράγγι έχει επίσης ξεχωριστή σημασία για δεκάδες προστατευόμενα είδη μόνιμων αλλά και μεταναστευτικών πτηνών όπως ο Μαυροπετρίτης, ο Λευκοτσικνιάς και ο Μικροτσικνιάς, τα οποία διασχίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα αναζητώντας ανάπαυση και τροφή στο περιβάλλον του υδροβιότοπου.
(πηγή: Αρχιπέλαγος, Ι.Θ.Π.)
Στο δάσος Ράντη παρατηρείται ένα σπάνιο προστατευόμενο είδος βελανιδιάς, η Αριά(Quercus ilex ), η οποία χρονολογείται από το Μειόκαινο (ηλικίας 5 εκατομμυρίων ετών) και αποτελεί προστατευόμενο είδος. Το δάσος αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη περιοχή στην Ελλάδα, όπου δεν γίνεται εκμετάλλευση αυτού του είδους. Η Αριά είναι αειθαλές δέντρο ύψους 12-15μ. ή ψηλός θάμνος και αναπτύσσεται με αργούς ρυθμούς. Η παρουσία της Αριάς στα νησιά του Αιγαίου, είναι σπάνια και κυρίως απαντάται υπό μορφή θάμνου. Σημαντικοί κίνδυνοι για το δάσος παραμένουν η παράνομη υλοτομία, οι πυρκαγιές και η υπερβόσκηση. Στο Δάσος συναντάται το δέντρο Αριά κατά μεγάλο μέρος, αλλά και Κουμαριά, Γλυστροκουµαριά και Φιλλύρεα, καθώς και θάμνους με Πουρνάρι, Αστοιβή, Αφάνα, Ρείκια και Λαδανιά. Η πανίδα του δάσους περιλαμβάνει διάφορα είδη μικρών θηλαστικών, όπως το προστατεύομενο, Πετροκούναβο, η Ατσίδα (Martes foina), ο Σκαντζόχοιρος (Erinaceus concolor) και διάφορα είδη τρωκτικών.
Η εκβολή του χειμάρρου Μύρσωνα (υγρότοπος Μεσακτής), βρίσκεται περίπου 0,5 χιλιόμετρα δυτικά του οικισμού Γιαλισκάρι. Αποτελεί ένα φυσικό παράκτιο υγρότοπο, έκτασης 25,5 στρεμμάτων. Πρόκειται για ένα χείμαρρο με σχετικά μόνιμη ροή όλο το χρόνο και υφάλμυρο νερό και τροφοδοτεί κυρίως τις μικρές καλλιέργειες που βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος της κοίτης του. Η παροχή του υγρότοπου σε γλυκό νερό επηρεάζεται από το φράγμα της τεχνητής λίμνης Βάθες, που βρίσκεται περίπου 3 χλμ ανάντη της εκβολής.
Στον υγρότοπο απαντώνται οι παρακάτω τύποι οικότοπων: Καλαμώνες, Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi) και Θίνες με βλάστηση σκληρόφυλλων θάμνων (Cisto-Lavenduletalia). Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Παρουσιάζει πλούσια υπερυδατική βλάστηση από αγριοκάλαμα και βούρλα, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Η εκβολή του χειμάρρου Χάλαρη, στην περιοχή Να, βρίσκεται περίπου 2,5 χιλιόμετρα δυτικά-νοτιοδυτικά του οικισμού Αρμενιστής. Αποτελεί ένα φυσικό παράκτιο υγρότοπο, έκτασης 19,9 στρεμμάτων. Ο χείμαρρος έχει μόνιμη ροή σχεδόν όλο το χρόνο με υφάλμυρο νερό, διασχίζει το νησί με κατεύθυνση από νότια προς βόρεια και τροφοδοτεί κυρίως τις μικρές καλλιέργειες που βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος της κοίτης του. Ο υγρότοπος τροφοδοτείται με γλυκό νερό από το φράγμα της τεχνητής λίμνης Πέζι, που βρίσκεται 4 χλμ στα ανάντη της εκβολής.
Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια σπάνια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Ορισμένα από αυτά είναι ο Γάλανθος της Ικαρίας (φυτό που συναντάται μόνο στην Ικαρία), ενώ παρουσιάζει πλούσια βλάστηση από καλαμώνες και πλατάνια διαφόρων ειδών που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια, όπως η τούρκικη σαύρα (σπάνιο προστατευόμενο είδος), το ευρωπαϊκό χέλι (είδος που μεταναστεύει από την Αμερική διασχίζοντας επί 3 χρόνια τον Ατλαντικό ωκεανό για να καταλήξει στους ποταμούς της Ικαρίας), η Βίδρα (προστατευόμενο είδος), ένα σπάνιο είδος κάβουρα του γλυκού νερού, καθώς και ένα βενθικό είδος ψαριού του γένους Salaria (καταγεγραμμένο το 2008 κατά τη διεξαγωγή έρευνας από το ΕΛΚΕΘΕ και το Αρχιπέλαγος ) ιδιαίτερα σημαντικό για τη ζωογεωγραφική εξέλιξη της ιχθυοπανίδας εσωτερικών υδάτων της Ικαρίας. Το φαράγγι έχει επίσης ξεχωριστή σημασία για δεκάδες προστατευόμενα είδη μόνιμων αλλά και μεταναστευτικών πτηνών όπως ο Μαυροπετρίτης, ο Λευκοτσικνιάς και ο Μικροτσικνιάς, τα οποία διασχίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα αναζητώντας ανάπαυση και τροφή στο περιβάλλον του υδροβιότοπου.
(πηγή: Αρχιπέλαγος, Ι.Θ.Π.)
Η εκβολή του χειμάρρου Βουτσιδέ, βρίσκεται περίπου 1,4 χιλιόμετρα δυτικά του Ευδήλου, στον οικισμό Κάμπου. Αποτελεί ένα φυσικό παράκτιο υγρότοπο, έκτασης 34,4 στρεμμάτων. Πρόκειται για ένα χείμαρρο με σχετικά μόνιμη ροή όλο το χρόνο και υφάλμυρο νερό και τροφοδοτεί κυρίως τις μικρές καλλιέργειες που βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος της κοίτης του.
Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Παρουσιάζει πλούσια υπερυδατική βλάστηση από καλάμια και βούρλα, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές, σκλήθρα, αλμυρίκια και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι σχετικά ήπιες, κυρίως η βοσκή και η καλλιέργεια. Οι σημαντικότερες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν κυρίως από αυτές δύο δραστηριότητες, τόσο λόγω της υπερβόσκησης, όσο και από την έντονη άρδευση των καλλιεργειών που γίνεται ανεξέλεγκτα με λάστιχα απ΄την κοίτη του ποταμού, με αποτέλεσμα να μειώνεται η στάθμη του νερού. Τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρηθεί έντονα και μια άλλη απειλή για τον οικότοπο, που είναι ο αυξημένος τουρισμός κατά τους θερινούς μήνες, αφού στο τέλος της εκβολής του ποταμού, υπάρχει μια αμμώδης παραλία του Κάμπου, που γεμίζει από επισκέπτες.
Η λιμνοδεξαμενή Αγίου Κηρύκου βρίσκεται περίπου 0,2 χιλιόμετρα βόρεια του οικισμού του Αγίου Κυρύκου. Πρόκειται για εξωποτάμια λιμνοδεξαμενή με εμφανή μεμβράνη, τεχνητό υγρότοπο, δηλαδή, με έκταση 16,4 στρέμματα και γλυκό νερό, που προέρχεται από γεωτρήσεις. Η χρήση της προορίζεται για κάλυψη μέρους των αναγκών του δήμου σε ύδρευση και άρδευση. Λόγω της εμφανούς μεμβράνης και της περίφραξης η λιμνοδεξαμενή χαρακτηρίζεται ως έχουσα αρνητική βιολογική αξία. Δεν υπάρχει κανένα ιδιαίτερο καθεστώς προστασίας για την περιοχή.
Η φραγμολίμνη Βαθές (Μουντέ) βρίσκεται περίπου 1 χιλιόμετρο ανατολικά-βορειοανατολικά του οικισμού Καστανιές. Αποτελεί έναν τεχνητό εσωτερικό υγρότοπο, έκτασης 17,8 στρεμμάτων. Δημιουργήθηκε από την κατασκευή δύο φραγμάτων (πρόφραγμα και κυρίως φράγμα) στον ρύακα Μύρσωνα επηρεάζοντας έτσι την παροχή γλυκού νερού στη εκβολή του υγρότοπου Μεσακτής. Η φραγμολίμνη παρουσιάζει μεγάλη βιολογική αξία αφού έχει αποκτήσει στοιχειώδη υγροτοπικά χαρακτηριστικά (βλάστηση και σταθερή στάθμη).
Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Παρουσιάζει πλούσια βλάστηση περιμετρικά της λίμνης, κυρίως δενδρώδης με τραχεία πεύκη και καλάμια γλυκού νερού (Typha sp.),πλατάνια και βούρλα, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Η φραγμολίμνη Πέζι βρίσκεται περίπου 3,7 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του οικισμού Χριστός. Δημιουργήθηκε από την κατασκευή Φράγματος στον ποταμό Χάλαρη επηρεάζοντας έτσι την παροχή γλυκού νερού στην εκβολή του. Αποτελεί έναν τεχνητό εσωτερικό υγρότοπο, έκτασης 110,1 στρεμμάτων, με σταθερή στάθμη γλυκού νερού και μεσαίας βιολογικής αξίας.
Οι δραστηριότητες στον υγρότοπο είναι περιορισμένες, με κυρίαρχη την έντονη βόσκηση. Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι επίσης ήπιες με κυρίαρχες τη βοσκή και τη δασοπονία. Παρουσιάζει πλούσια βλάστηση περιμετρικά της λίμνης, κυρίως δενδρώδης με τραχεία πεύκη και πλατάνια, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και σκλήθρα και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Παρουσιάζει πλούσια υπερυδατική βλάστηση από καλάμια και βούρλα, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές, σκλήθρα, αλμυρίκια και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι σχετικά ήπιες, κυρίως η βοσκή και η καλλιέργεια. Οι σημαντικότερες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν κυρίως από αυτές δύο δραστηριότητες, τόσο λόγω της υπερβόσκησης, όσο και από την έντονη άρδευση των καλλιεργειών που γίνεται ανεξέλεγκτα με λάστιχα απ΄την κοίτη του ποταμού, με αποτέλεσμα να μειώνεται η στάθμη του νερού. Τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρηθεί έντονα και μια άλλη απειλή για τον οικότοπο, που είναι ο αυξημένος τουρισμός κατά τους θερινούς μήνες, αφού στο τέλος της εκβολής του ποταμού, υπάρχει μια αμμώδης παραλία του Κάμπου, που γεμίζει από επισκέπτες.
Η λιμνοδεξαμενή Αγίου Κηρύκου βρίσκεται περίπου 0,2 χιλιόμετρα βόρεια του οικισμού του Αγίου Κυρύκου. Πρόκειται για εξωποτάμια λιμνοδεξαμενή με εμφανή μεμβράνη, τεχνητό υγρότοπο, δηλαδή, με έκταση 16,4 στρέμματα και γλυκό νερό, που προέρχεται από γεωτρήσεις. Η χρήση της προορίζεται για κάλυψη μέρους των αναγκών του δήμου σε ύδρευση και άρδευση. Λόγω της εμφανούς μεμβράνης και της περίφραξης η λιμνοδεξαμενή χαρακτηρίζεται ως έχουσα αρνητική βιολογική αξία. Δεν υπάρχει κανένα ιδιαίτερο καθεστώς προστασίας για την περιοχή.
Η φραγμολίμνη Βαθές (Μουντέ) βρίσκεται περίπου 1 χιλιόμετρο ανατολικά-βορειοανατολικά του οικισμού Καστανιές. Αποτελεί έναν τεχνητό εσωτερικό υγρότοπο, έκτασης 17,8 στρεμμάτων. Δημιουργήθηκε από την κατασκευή δύο φραγμάτων (πρόφραγμα και κυρίως φράγμα) στον ρύακα Μύρσωνα επηρεάζοντας έτσι την παροχή γλυκού νερού στη εκβολή του υγρότοπου Μεσακτής. Η φραγμολίμνη παρουσιάζει μεγάλη βιολογική αξία αφού έχει αποκτήσει στοιχειώδη υγροτοπικά χαρακτηριστικά (βλάστηση και σταθερή στάθμη).
Ο υγρότοπος παρουσιάζει μια πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, καθώς και πληθυσμούς από πολλά προστατευόμενα και ενδημικά είδη. Παρουσιάζει πλούσια βλάστηση περιμετρικά της λίμνης, κυρίως δενδρώδης με τραχεία πεύκη και καλάμια γλυκού νερού (Typha sp.),πλατάνια και βούρλα, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και πικροδάφνες, λυγαριές και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.
Η φραγμολίμνη Πέζι βρίσκεται περίπου 3,7 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του οικισμού Χριστός. Δημιουργήθηκε από την κατασκευή Φράγματος στον ποταμό Χάλαρη επηρεάζοντας έτσι την παροχή γλυκού νερού στην εκβολή του. Αποτελεί έναν τεχνητό εσωτερικό υγρότοπο, έκτασης 110,1 στρεμμάτων, με σταθερή στάθμη γλυκού νερού και μεσαίας βιολογικής αξίας.
Οι δραστηριότητες στον υγρότοπο είναι περιορισμένες, με κυρίαρχη την έντονη βόσκηση. Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι επίσης ήπιες με κυρίαρχες τη βοσκή και τη δασοπονία. Παρουσιάζει πλούσια βλάστηση περιμετρικά της λίμνης, κυρίως δενδρώδης με τραχεία πεύκη και πλατάνια, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και σκλήθρα και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.