Αρχαία Πόλη των Θερμών
Σε Καταφύγι
Σε μικρή απόσταση ανατολικότερα από τη σημερινή πόλη Θέρμα, βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας λουτρόπολης που ονομαζόταν Θέρμαι. Η πόλη αυτή ήταν ξακουστή σε όλη την Ελλάδα και στα παράλια της Μ. Ασίας κατά την αρχαιότητα, για την ιαματική ιδιότητα των θερμών πηγών της. Από την αρχαία πόλη, διασώζονται τμήματα από λουτρικές εγκαταστάσεις ελληνορωμαϊκών χρόνων και του αρχαίου υδραγωγείου, καθώς και θραύσματα αγγείων που φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Αγίου Κηρύκου.
Διοικητικό κέντρο των Θερμών πρέπει να ήταν το χωριό Καταφύγι, πιο βόρεια από την πόλη των Θερμών, στο οποίο διασώζονται τμήματα της ακρόπολής του, που χρονολογούνται από τη νεολιθική περίοδο, γνωστή και ως Κάστρο Καταφυγίου. Μέσα στο σχολείο του χωριού, σε ειδική έκθεση παρουσιάζονται διάφορα ευρήματα της ακρόπολης, όπως αγγεία, αντίγραφο μίας επιτύμβιας στήλη, τάφοι, γεωργικά εργαλεία κτλ. Κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο, οι Θέρμες γνώρισαν μεγάλη ακμή λόγω της εντατικής εκμετάλλευσης των ιαματικών λουτρών της και οι κάτοικοι πήραν το όνομα ‘Ασκληπιείς’ κατά τον 3ο μ.Χ. αιώνα, εφ’όσον βρίσκονται υπό την προστασία του θεού της ιατρικής Ασκληπιού.
Πληροφορίες Επισκεπτών
Διοικητικό κέντρο των Θερμών πρέπει να ήταν το χωριό Καταφύγι, πιο βόρεια από την πόλη των Θερμών, στο οποίο διασώζονται τμήματα της ακρόπολής του, που χρονολογούνται από τη νεολιθική περίοδο, γνωστή και ως Κάστρο Καταφυγίου. Μέσα στο σχολείο του χωριού, σε ειδική έκθεση παρουσιάζονται διάφορα ευρήματα της ακρόπολης, όπως αγγεία, αντίγραφο μίας επιτύμβιας στήλη, τάφοι, γεωργικά εργαλεία κτλ. Κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο, οι Θέρμες γνώρισαν μεγάλη ακμή λόγω της εντατικής εκμετάλλευσης των ιαματικών λουτρών της και οι κάτοικοι πήραν το όνομα ‘Ασκληπιείς’ κατά τον 3ο μ.Χ. αιώνα, εφ’όσον βρίσκονται υπό την προστασία του θεού της ιατρικής Ασκληπιού.
Πληροφορίες Επισκεπτών
- Η πρόσβαση δεν είναι εφικτή για άτομα με κινητικά προβλήματα
- Δεν υπάρχουν τουαλέτες για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο.
- Υπάρχει χώρος στάθμευσης για ιδιωτικά οχήματα μακριά από το χώρο.
- Δεν υπάρχει πωλητήριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο
- Δεν γίνονται ξεναγήσεις οργανωμένων επισκέψεων.
Βράχος του Ίκαρη
Σε Βαώνη
Ο βράχος βρίσκεται στη θάλασσα, στο χωριό 50 μέτρα περίπου από το χωριό Χρυσόστομο, στο νότιο μέρος του νησιού. Σύμφωνα με τη μυθολογία, σ' εκείνο το σημείο ο Ίκαρος έχασε τα φτερά του και έπεσε στη θάλασσα. Εκεί κοντά, στη στεριά έχει χτιστεί και ένας βράχος, με ένα μικρό πέτρινο αμφιθέατρο, όπου γίνονται πολλές εκδηλώσεις. Μια σιδηρονικελιούχα μεταλλοφορία που βρίσκεται διάσπαρτη εκεί στα χωράφια, καλείται σύμφωνα με την παράδοση 'αίμα του Ικάρου'.
Κάστρο Περδικίου
Σε Περδίκι
Το Κάστρο στο χωριό Περδίκι ή αλλιώς το Κάστρο της Κεφάλας ή Κάστρο του Λέφα, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, βρίσκεται λίγα λεπτά έξω από το χωριό Περδίκι, σε μια εντυπωσιακή πλαγιά, σε ένα συμπαγή βράχο, την ‘Κεφάλα’. Η πρόσβαση σε αυτό, γίνεται από ένα μονοπάτι που οδηγεί προς το Φάρο, περνώντας μέσα από τον οικισμό Σκάλες ή ‘στης Σκάλας’, με τα παλιά ερειπωμένα σπίτια από το 1940 και το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Σάββα. Όλα τα σπίτια εκεί αντανακλούν τη μοναδική παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού, κατασκευασμένα με μορφή «χυτό».
Πληροφορίες Επισκεπτών
Σε Περδίκι
Το Κάστρο στο χωριό Περδίκι ή αλλιώς το Κάστρο της Κεφάλας ή Κάστρο του Λέφα, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, βρίσκεται λίγα λεπτά έξω από το χωριό Περδίκι, σε μια εντυπωσιακή πλαγιά, σε ένα συμπαγή βράχο, την ‘Κεφάλα’. Η πρόσβαση σε αυτό, γίνεται από ένα μονοπάτι που οδηγεί προς το Φάρο, περνώντας μέσα από τον οικισμό Σκάλες ή ‘στης Σκάλας’, με τα παλιά ερειπωμένα σπίτια από το 1940 και το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Σάββα. Όλα τα σπίτια εκεί αντανακλούν τη μοναδική παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού, κατασκευασμένα με μορφή «χυτό».
Πληροφορίες Επισκεπτών
- Η πρόσβαση δεν είναι εφικτή για άτομα με κινητικά προβλήματα
- Δεν υπάρχουν τουαλέτες για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο.
- Υπάρχει χώρος στάθμευσης για ιδιωτικά οχήματα μακριά από το χώρο.
- Δεν υπάρχει πωλητήριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο
- Απαγορεύεται η είσοδος ζώων εντός του αρχαιολογικού χώρου.
- Δεν γίνονται ξεναγήσεις οργανωμένων επισκέψεων.
Καψαλινό Κάστρο
Σε Μαυράτο
Το Καψαλινό Κάστρο, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Ικαρίας, στις βουνοκορφές του Αθέρα, σε ύψος περίπου 800 μέτρων. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται μόνο μέσω ενός μονοπατιού, σε αρκετά καλή κατάσταση, από το Μαυράτο και συνεχίζει προς Καραβόσταμο. Η θέση του Κάστρου καταδεικνύει ότι αποτελούσε ισχυρό οχυρό και παρατηρητήριο, κατά την παλαιολιθική περίοδο, αφού είχε υπό την εποπτεία του όλη την ανατολική Ικαρία. Η θέα είναι μοναδική από ψηλά! Σήμερα, ωστόσο, διασώζονται μόνο μερικά τμήματα του Κάστρου.
Πληροφορίες Επισκεπτών
Πληροφορίες Επισκεπτών
- Η πρόσβαση δεν είναι εφικτή για άτομα με κινητικά προβλήματα
- Δεν υπάρχουν τουαλέτες για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο.
- Υπάρχει χώρος στάθμευσης για ιδιωτικά οχήματα μακριά από το χώρο.
- Δεν υπάρχει πωλητήριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο
- Δεν γίνονται ξεναγήσεις οργανωμένων επισκέψεων.
Παλαιόκαστρο Μηλιωπού
Σε ΜηλιωπόΤο Παλαιόκαστρο στο Μηλιωπό, βρίσκεται σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων, επάνω στο όρος Γέρακας. Σήμερα, σώζονται υπολείμματα από τα τείχη του κάστρου και του οικισμού που υπήρχε εκεί. Το πλέον αξιόλογο σημείο είναι η Παλαιοχριστιανική βασιλική του Ταξιάρχη ή αλλιώς το Ευκτήριο του Αρχαγγέλου που αποτελεί από τα παλαιότερα ερείπια Χριστιανικού ναού στο νησί. Η πρώτη φάση ανέγερσης του ναού χρονολογείται περίπου στα τέλη του 4ου μ. Χ. αιώνα και σήμερα διασώζονται η αψίδα του ιερού βήματος, η τετράγωνη Αγία Τράπεζα, καθώς και κιονόκρανα και κίονες. Λίγα μέτρα πιο μακριά, βρίσκεται η παλιά εκκλησία του Αγίου Κηρύκου και της Αγίας Ιουλίτας.
Πληροφορίες Επισκεπτών
Σε ΜηλιωπόΤο Παλαιόκαστρο στο Μηλιωπό, βρίσκεται σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων, επάνω στο όρος Γέρακας. Σήμερα, σώζονται υπολείμματα από τα τείχη του κάστρου και του οικισμού που υπήρχε εκεί. Το πλέον αξιόλογο σημείο είναι η Παλαιοχριστιανική βασιλική του Ταξιάρχη ή αλλιώς το Ευκτήριο του Αρχαγγέλου που αποτελεί από τα παλαιότερα ερείπια Χριστιανικού ναού στο νησί. Η πρώτη φάση ανέγερσης του ναού χρονολογείται περίπου στα τέλη του 4ου μ. Χ. αιώνα και σήμερα διασώζονται η αψίδα του ιερού βήματος, η τετράγωνη Αγία Τράπεζα, καθώς και κιονόκρανα και κίονες. Λίγα μέτρα πιο μακριά, βρίσκεται η παλιά εκκλησία του Αγίου Κηρύκου και της Αγίας Ιουλίτας.
Πληροφορίες Επισκεπτών
- Η πρόσβαση δεν είναι εφικτή για άτομα με κινητικά προβλήματα
- Δεν υπάρχουν τουαλέτες για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο.
- Δεν υπάρχει χώρος στάθμευσης για ιδιωτικά οχήματα.
- Δεν υπάρχει πωλητήριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο
- Απαγορεύεται η είσοδος ζώων εντός του αρχαιολογικού χώρου.
- Δεν γίνονται ξεναγήσεις οργανωμένων επισκέψεων.
Πύργος Δράκανο
Σε Φάρος
Η Αρχαία πόλη του Δράκανου, με τη ομώνυμη Ακρόπολη και τον Πύργο, βρίσκονται στη σημερινή περιοχή του Φάρου (Φανάρι), στο ανατολικό άκρο του νησιού. Η περιοχή ταυτίζεται με το αρχαίο πόλισμα (πόλη) Δράκανο και το σπουδαιότερο μνημείο που περισώνεται είναι ο αρχαίος στρογγυλός πύργος του. Βρίσκεται πάνω σε βράχο σε υψόμετρο άνω των 50 μέτρων, ενώ χαρακτηριστική είναι η θέα από αυτό προς τους Φούρνους και τη Σάμο.
Αποτελεί ένα σπουδαίο έργο τέχνης από κατασκευαστικής άποψης και θεωρείται από τους καλύτερα διατηρημένους πύργους στο Αιγαίο. Η κατασκευή του πύργου τοποθετείται χρονικά στους αλεξανδρινούς χρόνους και η επισκευή του στην περίοδο βασιλείας του Δημήτριου του Πολιορκητή 3ο αιώνα π.Χ.ή στον 4ο π.Χ. αιώνα, σύμφωνα με τελευταίες μελέτες. Ο πύργος είναι τριώροφος, χτισμένος με ογκώδεις λευκούς μαρμάρινους πλίνθους. Οι πλίνθοι δεν συγκρατώνται μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδέσμους, αλλά μόνοι τους, ενώ φαίνονται εξωτερικά επικεραμωμένοι.Το σωζόμενο τμήμα έχει εξωτερική διάμετρο γύρω στα 8,4 μέτρα και ύψος 13 μέτρα, ενώ το αρχικό συνολικό ύψος του εκτιμάται στα 13,5 μέτρα. Δεν διασώζονται σκάλες επικοινωνίας μεταξύ των ορόφων.
Σήμερα, σώζονται επίσης ερείπια της Ακρόπολης και μέρος του τείχους της, ο παρακείμενος μικρός ναός του Αγίου Γεωργίου, ενώ έχει ολοκληρωθεί πλήρως η αναστήλωση του πύργου με σημαντική βελτίωση στη δομή και στην αντοχή του.
Πληροφορίες Επισκεπτών
Σε Φάρος
Η Αρχαία πόλη του Δράκανου, με τη ομώνυμη Ακρόπολη και τον Πύργο, βρίσκονται στη σημερινή περιοχή του Φάρου (Φανάρι), στο ανατολικό άκρο του νησιού. Η περιοχή ταυτίζεται με το αρχαίο πόλισμα (πόλη) Δράκανο και το σπουδαιότερο μνημείο που περισώνεται είναι ο αρχαίος στρογγυλός πύργος του. Βρίσκεται πάνω σε βράχο σε υψόμετρο άνω των 50 μέτρων, ενώ χαρακτηριστική είναι η θέα από αυτό προς τους Φούρνους και τη Σάμο.
Αποτελεί ένα σπουδαίο έργο τέχνης από κατασκευαστικής άποψης και θεωρείται από τους καλύτερα διατηρημένους πύργους στο Αιγαίο. Η κατασκευή του πύργου τοποθετείται χρονικά στους αλεξανδρινούς χρόνους και η επισκευή του στην περίοδο βασιλείας του Δημήτριου του Πολιορκητή 3ο αιώνα π.Χ.ή στον 4ο π.Χ. αιώνα, σύμφωνα με τελευταίες μελέτες. Ο πύργος είναι τριώροφος, χτισμένος με ογκώδεις λευκούς μαρμάρινους πλίνθους. Οι πλίνθοι δεν συγκρατώνται μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδέσμους, αλλά μόνοι τους, ενώ φαίνονται εξωτερικά επικεραμωμένοι.Το σωζόμενο τμήμα έχει εξωτερική διάμετρο γύρω στα 8,4 μέτρα και ύψος 13 μέτρα, ενώ το αρχικό συνολικό ύψος του εκτιμάται στα 13,5 μέτρα. Δεν διασώζονται σκάλες επικοινωνίας μεταξύ των ορόφων.
Σήμερα, σώζονται επίσης ερείπια της Ακρόπολης και μέρος του τείχους της, ο παρακείμενος μικρός ναός του Αγίου Γεωργίου, ενώ έχει ολοκληρωθεί πλήρως η αναστήλωση του πύργου με σημαντική βελτίωση στη δομή και στην αντοχή του.
Πληροφορίες Επισκεπτών
- Η πρόσβαση δεν είναι εφικτή για άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ).
- Δεν υπάρχουν τουαλέτες για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο.
- Υπάρχει χώρος στάθμευσης για ιδιωτικά οχήματα μακριά από το χώρο.
- Δεν υπάρχει πωλητήριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο.
- Απαγορεύεται η είσοδος ζώων εντός του αρχαιολογικού χώρου.
- Δεν γίνονται ξεναγήσεις οργανωμένων επισκέψεων.
Ταυροπόλιον (Νας)
Σε Νας
Ο όρμος του Να βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του νησιού, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Αρμενιστή. Εκεί βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι, που εκτεινόταν από την παραλία μέχρι βαθιά μέσα στο φαράγγι του Χάλαρη. Μεταξύ των δύο άκρων δεν υπάρχει επικοινωνία πλέον, αφού η προέκταση προς τη χαράδρα είχε φραχθεί τεχνητά από κορμούς δέντρων από τα πρώτα χρόνια της πειρατείας από τους κατοίκους της γειτονικής Λαγκάδας για λόγους άμυνας. Έτσι στη μεριά της παραλίας σχηματίζεται μια λίμνη, ενώ η χαράδρα εμφανίζει πλούσια βλάστηση και δημιουργεί μια εικόνα εξωτικής ομορφιάς. Σήμερα, σώζεται η αρχαία προκυμαία του λιμένα, αλλά και ορισμένοι σιδερένιοι κάβοι που προσέδεναν τα πλοία. Πολλά στοιχεία επιτρέπουν στος μελετητές να πιστεύουν ότι ο Νας αποτελούσε και βασικό οικισμό του νησιού.
Μάλιστα, θεωρείται ότι πήρε το όνομά του είτε από τη λέξη Ναός είτε από τη λέξη Μα, που λεγόταν η θεά Άρτεμις στη Μ. Ασία και η λατρεία της ήρθε στην Ικαρία κατά τους μεταμινωϊκούς χρόνους. Έτσι, χτίστηκε ναός αφιερωμένος στην Ταυροπόλο θεά Άρτεμις. Το όνομα Ταυροπόλος ή Ταυροβόλος, καταδεικνύει την ιδιότητα της θεάς ως γονιμοποιός δύναμη της φύσης και της φθοράς, ενώ το ίδιο το σέβασμα της θεάς καλείται Ταυροπόλιον. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι λάτρευαν ένα ξύλινο άγαλμα (ξόανο) της θεάς διϊπετές, δηλαδή ουρανοκατέβατο, που δεν το είχαν φιάξει άνθρωποι και το οποίο αποδεικνύει ότι το Ταυροπόλιο ήταν από τα πρώτα ιερά της Αρτέμιδος στην αρχαιότητα.
Σήμερα, δυστυχώς, σώζεται μόνο ερείπια του ναού και συγκεκριμένα το δάπεδό του, ενώ βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το χώρο, λείψανα ασβεστοποιημένου μαρμάρου και υπολείμματα της παλιάς ασβεστοκάμμινου, στην οποία κάηκε όλος ο ναός προκειμένου να γίνει οικοδομική ύλη, όταν άρχισε να επεκτείνεται ο Χριστιανισμός και να δημιουργούνται ναοί της νέας θρησκείας.
Πληροφορίες Επισκεπτών
Σε Νας
Ο όρμος του Να βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του νησιού, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Αρμενιστή. Εκεί βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι, που εκτεινόταν από την παραλία μέχρι βαθιά μέσα στο φαράγγι του Χάλαρη. Μεταξύ των δύο άκρων δεν υπάρχει επικοινωνία πλέον, αφού η προέκταση προς τη χαράδρα είχε φραχθεί τεχνητά από κορμούς δέντρων από τα πρώτα χρόνια της πειρατείας από τους κατοίκους της γειτονικής Λαγκάδας για λόγους άμυνας. Έτσι στη μεριά της παραλίας σχηματίζεται μια λίμνη, ενώ η χαράδρα εμφανίζει πλούσια βλάστηση και δημιουργεί μια εικόνα εξωτικής ομορφιάς. Σήμερα, σώζεται η αρχαία προκυμαία του λιμένα, αλλά και ορισμένοι σιδερένιοι κάβοι που προσέδεναν τα πλοία. Πολλά στοιχεία επιτρέπουν στος μελετητές να πιστεύουν ότι ο Νας αποτελούσε και βασικό οικισμό του νησιού.
Μάλιστα, θεωρείται ότι πήρε το όνομά του είτε από τη λέξη Ναός είτε από τη λέξη Μα, που λεγόταν η θεά Άρτεμις στη Μ. Ασία και η λατρεία της ήρθε στην Ικαρία κατά τους μεταμινωϊκούς χρόνους. Έτσι, χτίστηκε ναός αφιερωμένος στην Ταυροπόλο θεά Άρτεμις. Το όνομα Ταυροπόλος ή Ταυροβόλος, καταδεικνύει την ιδιότητα της θεάς ως γονιμοποιός δύναμη της φύσης και της φθοράς, ενώ το ίδιο το σέβασμα της θεάς καλείται Ταυροπόλιον. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι λάτρευαν ένα ξύλινο άγαλμα (ξόανο) της θεάς διϊπετές, δηλαδή ουρανοκατέβατο, που δεν το είχαν φιάξει άνθρωποι και το οποίο αποδεικνύει ότι το Ταυροπόλιο ήταν από τα πρώτα ιερά της Αρτέμιδος στην αρχαιότητα.
Σήμερα, δυστυχώς, σώζεται μόνο ερείπια του ναού και συγκεκριμένα το δάπεδό του, ενώ βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το χώρο, λείψανα ασβεστοποιημένου μαρμάρου και υπολείμματα της παλιάς ασβεστοκάμμινου, στην οποία κάηκε όλος ο ναός προκειμένου να γίνει οικοδομική ύλη, όταν άρχισε να επεκτείνεται ο Χριστιανισμός και να δημιουργούνται ναοί της νέας θρησκείας.
Πληροφορίες Επισκεπτών
- Η πρόσβαση δεν είναι εφικτή για άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ).
- Δεν υπάρχουν τουαλέτες για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο.
- Δεν υπάρχει χώρος στάθμευσης για ιδιωτικά οχήματα.
- Δεν υπάρχει πωλητήριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο
- Απαγορεύεται η είσοδος ζώων εντός του αρχαιολογικού χώρου.
- Δεν γίνονται ξεναγήσεις οργανωμένων επισκέψεων.
Φάρος του Κάβο Πάπα
Σε Καρκινάγρι
Ο Φάρος του Κάβο Πάπα ανακηρύχθηκε Μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 1β του Ν. 3028/2002. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της νήσου Ικαρίας (Ν. Σάμου) στη θέση (φ=37° 30,7’Β λ=25° 58,8’Α). Ανήκει στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου (Υπηρεσία Φάρων Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού) χωρίς τις μεταγενέστερες προσθήκες (προσθήκη στο φαρόσπιτο και βοηθητικά κτίσματα, φούρνος και αποθήκη), που ανακοινώθηκε με την υπουργική απόφαση ΥΠΑΙΘΠΑ/ΓΔΑΜΤΕ/Δ.Ν.Σ.Α.Κ./81063/5205/1063/23-08-2012 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 289/Α.Α.Π./13-09-2012. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει ως σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και την αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος των κατοίκων του νησιού της Ικαρίας.
Επίσης, χαρακτηρίζεται ως Μνημείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 2 του Ν. 3028/2002, τον αρχικό μηχανισμό του φάρου, διότι αποτελεί σημαντική τεχνική και επιστημονική μαρτυρία για τα φωτιστικά συστήματα των φάρων στο τέλος του 19ου αιώνα.Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση επί του ανωτέρω κτιρίου (επισκευές, συντήρηση, προσθήκη) ή οποιαδήποτε οικοδομική δραστηριότητα πλησίον αυτού, χωρίς προηγουμένως να ζητηθεί η έγκριση του ΥΠΑΙΘΠΑ δια των αρμοδίων Υπηρεσιών του (Δ/νση Νεώτερης & Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, Δ/νση Αναστήλωσης Νεώτερων και Σύγχρονων Μνημείων και Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Βορείου Αιγαίου).
Ο φάρος κατασκευάστηκε μεταξύ 1886 και 1890 από την Γαλλική Εταιρία Φάρων επί οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οριοθετεί ένα από τα πιο δύσκολα περάσματα στο κεντρικό αιγαίο, μεταξύ Μυκόνου - Ικαρίας. Άναψε για πρώτη φορά, στις 20 Μαΐου του 1890, ενώ εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο στις 9 Απριλίου 1915 λίγο μετά τους βαλκανικούς πολέμους. Για πολλά χρόνια, ο Φάρος λειτουργούσε με κύρια πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1933 εγκαινιάζεται η λειτουργία του με λυχνία «πυρακτώσεως δια πετρελαϊκών ατμών». Τη διάταξη συμπλήρωνε ένα κουρδιστό σύστημα περιστροφής, ωρολογιακού τύπου, που έπαιρνε κίνηση από ένα βαρίδι προκειμένου να αποδοθεί η χαρακτηριστική αναλαμπή. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ο φάρος μετατράπηκε σε φυλάκιο των Ιταλών και παρέμεινε σβηστός, ενώ υπέστει σοβαρές ζημιές. Επαναλειτούργησε το 1945 με προσωρινή τοποθέτηση αυτόματου πυρσού ασετυλίνης, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης των ζημιών που ολοκληρώθηκαν κατά διαστήματα το 1949, το 1958 και 1979 με την τοποθέτηση νέου φωτιστικού μηχανήματος. Το 1980 ο Φάρος του Πάπα μετατράπηκε σε ηλεκτρικός, διατηρώντας το σύστημα πετρελαίου ως εφεδρικό μέχρι και τον Οκτώβριο του 2000 ,οπότε και αυτοματοποιήθηκε πλήρως. Το εστιακό του ύψος είναι στα 75 μέτρα και είναι ορατός από τα 25 μίλια με χαρακτηριστικό του μία λευκή αναλαμπή ανά 20''. Tο ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 11 μέτρα και για να φτάσει κάποιος στην κορυφή του χρειάζεται να ανέβει 32 πέτρινα και 21 μεταλλικά σκαλοπάτια.
Σε Καρκινάγρι
Ο Φάρος του Κάβο Πάπα ανακηρύχθηκε Μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 1β του Ν. 3028/2002. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της νήσου Ικαρίας (Ν. Σάμου) στη θέση (φ=37° 30,7’Β λ=25° 58,8’Α). Ανήκει στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου (Υπηρεσία Φάρων Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού) χωρίς τις μεταγενέστερες προσθήκες (προσθήκη στο φαρόσπιτο και βοηθητικά κτίσματα, φούρνος και αποθήκη), που ανακοινώθηκε με την υπουργική απόφαση ΥΠΑΙΘΠΑ/ΓΔΑΜΤΕ/Δ.Ν.Σ.Α.Κ./81063/5205/1063/23-08-2012 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 289/Α.Α.Π./13-09-2012. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει ως σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και την αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος των κατοίκων του νησιού της Ικαρίας.
Επίσης, χαρακτηρίζεται ως Μνημείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 2 του Ν. 3028/2002, τον αρχικό μηχανισμό του φάρου, διότι αποτελεί σημαντική τεχνική και επιστημονική μαρτυρία για τα φωτιστικά συστήματα των φάρων στο τέλος του 19ου αιώνα.Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση επί του ανωτέρω κτιρίου (επισκευές, συντήρηση, προσθήκη) ή οποιαδήποτε οικοδομική δραστηριότητα πλησίον αυτού, χωρίς προηγουμένως να ζητηθεί η έγκριση του ΥΠΑΙΘΠΑ δια των αρμοδίων Υπηρεσιών του (Δ/νση Νεώτερης & Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, Δ/νση Αναστήλωσης Νεώτερων και Σύγχρονων Μνημείων και Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Βορείου Αιγαίου).
Ο φάρος κατασκευάστηκε μεταξύ 1886 και 1890 από την Γαλλική Εταιρία Φάρων επί οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οριοθετεί ένα από τα πιο δύσκολα περάσματα στο κεντρικό αιγαίο, μεταξύ Μυκόνου - Ικαρίας. Άναψε για πρώτη φορά, στις 20 Μαΐου του 1890, ενώ εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο στις 9 Απριλίου 1915 λίγο μετά τους βαλκανικούς πολέμους. Για πολλά χρόνια, ο Φάρος λειτουργούσε με κύρια πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1933 εγκαινιάζεται η λειτουργία του με λυχνία «πυρακτώσεως δια πετρελαϊκών ατμών». Τη διάταξη συμπλήρωνε ένα κουρδιστό σύστημα περιστροφής, ωρολογιακού τύπου, που έπαιρνε κίνηση από ένα βαρίδι προκειμένου να αποδοθεί η χαρακτηριστική αναλαμπή. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ο φάρος μετατράπηκε σε φυλάκιο των Ιταλών και παρέμεινε σβηστός, ενώ υπέστει σοβαρές ζημιές. Επαναλειτούργησε το 1945 με προσωρινή τοποθέτηση αυτόματου πυρσού ασετυλίνης, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης των ζημιών που ολοκληρώθηκαν κατά διαστήματα το 1949, το 1958 και 1979 με την τοποθέτηση νέου φωτιστικού μηχανήματος. Το 1980 ο Φάρος του Πάπα μετατράπηκε σε ηλεκτρικός, διατηρώντας το σύστημα πετρελαίου ως εφεδρικό μέχρι και τον Οκτώβριο του 2000 ,οπότε και αυτοματοποιήθηκε πλήρως. Το εστιακό του ύψος είναι στα 75 μέτρα και είναι ορατός από τα 25 μίλια με χαρακτηριστικό του μία λευκή αναλαμπή ανά 20''. Tο ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 11 μέτρα και για να φτάσει κάποιος στην κορυφή του χρειάζεται να ανέβει 32 πέτρινα και 21 μεταλλικά σκαλοπάτια.